Seara trecuta am avut un vis , un vis tare ciudat si totusi foarte frumos in esenta lui...mda, esenta , cam despre asta era visul.Eram eu,cu toti cunoscutii : prieteni, familie, colegi, in general oameni care-mi sunt dragi sau carora incerc sa le fiu eu drag lor.
Eram toti intr-o incapere intunecoasa , claie peste gramada, speriati, insetati si infometati , cel mai probabil ceva rau ni se intamplase, sau urma sa ni se intample... da stiu , pana acum nimic frumos , dar totusi... Desi , clar nu era cea mai buna zi din viata noastra , toti , asa cu inimile urcate in gat , infricosati , eram redusi la uman, la ceea ce suntem in esenta.
De aici vine si intrebarea...de ce numai de frica devenim ESENTA? de ce in restul timpului purtam toti masti ?
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu